|
Liturgia della Ascensione del Signore - Anno C * |
Commento alle Letture tratto dal MESSALE DELL'ASSEMBLEA CRISTIANA - FESTIVO opera del CENTRO CATECHISTICO SALESIANO Leumann (Torino) Editori ELLE DI CI - ESPERIENZE - EDIZIONI O.R. - QUERINIANA |
|
LETTURE:
At
1,1-11; Sal
46;
Eb
9,24-28; 10,19-23;
Lc
24,46-53 |
Il destino dell'uomo nuovo San Luca ci ha lasciato due racconti dell’Ascensione, che
presentano lo stesso avvenimento in una luce diversa: nel vangelo il
racconto costituisce quasi una dossologia: il finale glorioso della
vita pubblica di Gesù; negli Atti l’Ascensione è vista
come il punto di partenza dell’espansione missionaria della
Chiesa (questa è pure la prospettiva degli altri due sinottici: Mt
28 e Mc 16). Nessuno è mai salito al cielo,
Dai «Discorsi» di sant'Agostino, vescovo |
MESSALE Antifona d'Ingresso At 1,11
Viri Galilæi, quid admirámini aspiciéntes in cælum? Quemádmodum vidístis eum ascendéntem in cælum, ita véniet, alléluia. Regna terræ cantáte Deo, psállite Dómino, qui ascéndit super cælum cæli; magnificéntia et virtus eius in núbibus, allelúia.
Fac nos, omnípotens Deus, sanctis exsultáre gáudiis, et pia gratiárum actióne lætári, quia Christi Fílii tui ascénsio est nostra provéctio, et quo procéssit glória cápitis, eo spes vocátur et córporis. Per Dóminum.
Oppure: Concéde, quæsumus, omnípotens Deus, ut, qui hodiérna die Unigénitum tuum Redemptórem nostrum ad cælos ascendísse crédimus, ipsi quoque mente in cæléstibus habitémus. Qui tecum. Deus, cuius Fílius hódie in cælos, Apóstolis astántibus, ascéndit, concéde nobis, quæsumus, ut secúndum eius promíssionem et ille nobíscum semper in terris et nos cum eo in cælo vívere mereámur. Qui tecum.
Cristo non è entrato in un santuario fatto da mani d'uomo, figura di quello vero, ma nel cielo stesso, per comparire ora al cospetto di Dio in nostro favore. E non deve offrire se stesso più volte, come il sommo sacerdote che entra nel santuario ogni anno con sangue altrui: in questo caso egli, fin dalla fondazione del mondo, avrebbe dovuto soffrire molte volte. Invece ora, una volta sola, nella pienezza dei tempi, egli è apparso per annullare il peccato mediante il sacrificio di se stesso. E come per gli uomini è stabilito che muoiano una sola volta, dopo di che viene il giudizio, così Cristo, dopo essersi offerto una sola volta per togliere il peccato di molti, apparirà una seconda volta, senza alcuna relazione con il peccato, a coloro che l'aspettano per la loro salvezza.
Fratelli, poiché abbiamo piena libertà di entrare nel santuario per mezzo
del sangue di Gesù, via nuova e vivente che egli ha inaugurato per noi
attraverso il velo, cioè la sua carne, e poiché abbiamo un sacerdote grande
nella casa di Dio, accostiamoci con cuore sincero, nella pienezza della
fede, con i cuori purificati da ogni cattiva coscienza e il corpo lavato con
acqua pura.
Sulle Offerte Cristo nostro Signore.
Sacrifícium, Dómine, pro Fílii tui súpplices venerábili nunc ascensióne
deférimus: præsta, quæsumus, ut his commérciis sacrosánctis ad cæléstia
consurgámus. Per Christum.
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:
Quia Dóminus Iesus, Rex glóriæ, peccáti triumphátor et mortis, mirántibus Angelis, ascéndit (hódie) summa cælórum, Mediátor Dei et hóminum, Iudex mundi Dominúsque virtútum; non ut a nostra humilitáte discéderet, sed ut illuc confiderémus, sua membra, nos súbsequi quo ipse, caput nostrum principiúmque, præcéssit.
Quaprópter, profúsis paschálibus gáudiis, totus in orbe terrárum mundus exsúltat. Sed et supérnæ virtútes atque angélicæ potestátes hymnum glóriæ tuæ cóncinunt, sine fine dicéntes:
Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.
Nella vigilia: Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus:
Quia Dóminus Iesus, Rex glóriæ, peccáti triumphátor et mortis, mirántibus Angelis, ascéndit (hódie) summa cælórum, Mediátor Dei et hóminum, Iudex mundi Dominúsque virtútum; non ut a nostra humilitáte discéderet, sed ut illuc confiderémus, sua membra, nos súbsequi quo ipse, caput nostrum principiúmque, præcéssit.
Quaprópter, profúsis paschálibus gáudiis, totus in orbe terrárum mundus exsúltat. Sed et supérnæ virtútes atque angélicæ potestátes hymnum glóriæ tuæ cóncinunt, sine fine dicéntes:
Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth.
Si dice la Preghiera Eucaristica I o Canone Romano: ha il Comunicantes dell’Ascensione
Ecce ego vobíscum sum ómnibus
diébus usque ad consummatiónem sæculi, allelúia. Christus, unam pro peccátis ófferens hóstiam, in sempitérnum sedet in déxtera Dei, allelúia.
Omnípotens
sempitérne Deus, qui in terra constitútos divína tractáre concédis, præsta,
quæsumus, ut illuc tendat christiánæ devotiónis afféctus, quo tecum est
nostra substántia. Per Christum.
Quæ ex
altári tuo, Domine, dona percépimus, accéndant in córdibus nostris cæléstis
pátriæ desidérium, et quo præcúrsor pro nobis introívit Salvátor, fáciant
nos, eius vestígia sectántes, conténdere. Qui vivit et regnat in sæcula
sæculórum.. |
|
|
www.maranatha.it | |