2530.
Ogni salmo si conclude con il Gloria Patri,
che tuttavia si omette quando il canto si esegue mentre si fa una
consegna o si svolge un rito esplicativo.
2531. 1.
Salmo 50 (51)
Miserére mei, Deus, *
secúndum
misericórdiam tuam;
et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum *
dele iniquitátem meam.
Amplius lava me ab iniquitáte mea *
et a peccáto meo
munda me.
Quóniam
iniquitátem meam
ego cognósco, *
et peccátum meum
contra me est semper.
Tibi, tibi soli peccávi *
et malum coram te feci,
ut iustus inveniáris in
senténtia tua *
et æquus in
iudício tuo.
Ecce enim in iniquitáte generátus sum, *
et in peccáto concépit
me mater mea.
Ecce enim veritátem in
corde dilexísti *
et in occulto sapiéntiam. manifestásti mihi.
Aspérges me hyssópo, et
mundábor; *
lavábis me, et super nivem dealbábor.
Audíre me fácies gáudium et lætítiam, *
et exsultábunt ossa, quæ contrivísti.
Avérte fáciem tuam a peccátis meis *
et omnes iniquitátes meas
dele.
Cor mundum crea in me, Deus, *
et spíritum
firmum ínnova in
viscéribus meis.
Ne proícias me a
fácie tua *
et spíritum
sanctum tuum ne áuferas a me.
Redde mihi lætítiam salutáris tui *
et spíritu
promptíssimo confírma me.
Docébo iníquos vias
tuas, *
et ímpii ad te
converténtur.
Libera me de sanguínibus,
Deus, Deus salútis meæ, *
et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.
Domine, lábia mea apéries, *
et os meum annuntiábit laudem tuam.
Non enim sacrifício delectáris, *
holocáustum, si ófferam,
non placébit.
Sacrifícium Deo
spíritus
contribulátus, *
cor contrítum et
humiliátum, Deus, non despícies.
Benígne fac, Dómine, in
bona voluntáte tua Sion, *
ut ædificéntur
muri Ierúsalem.
Tunc acceptábis sacrificíum iustítiæ,
oblatiónes et
holocáusta; *
tunc impónent super
altáre tuum vítulos.
[Glória Patri
et Fílio *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et
nunc et semper, *
et in sǽcula sæculórum. Amen.]
2532. 2.
Salmo 116
(117)
Laudáte Dominum, omnes gentes, *
collaudáte eum, omnes pópuli.
Quóniam
confirmáta est super nos
misericórdia eius,
*
et véritas Dómini manet
in ætérnum.
[Glória
Patri et Fílio
*
et Spirítui
Sancto.
Sicut erat in princípio,
et nunc et semper, *
et in sǽcula
sæculórum.
Amen.]
2533. 3.
Salmo 129 (130)
De profúndis clamávi ad te, Dómine; *
Dómine, exáudi vocem meam.
Fiant aures tuæ intendéntes
*
in vocem deprecatiónis meæ.
Si iniquitátes observáveris, Dómine, *
Dómine, quis
sustinébit?
Quia apud te propitiátio est, *
ut timeámus te.
Sustínui te, Dómine, *
sustínuit ánima mea in verbo eius;
sperávit ánima mea in Dómino *
magis quam custódes auróram.
Magis quam custódes
auroram *
speret Israel in Dómino,
quia apud Dóminum
misericórdia, *
et copiósa apud
eum redémptio.
Et ipse rédimet Israel *
ex omnibus iniquitátibus eius.
[Glória
Patri et Fílio
*
et Spirítui
Sancto.
Sicut erat in princípio,
et nunc et semper, *
et in sǽcula
sæculórum.
Amen.]
2534. 4.
Salmo 147 (148)
Lauda, Iérusalem, Dóminum; *
† colláuda Deum tuum, Sion.
Quóniam
confortávit seras
portárum tuárum, *
benedíxit fíliis tuis in te.
Qui ponit fines tuos pacem *
et ádipe fruménti
sátiat te.
Qui emíttit elóquium suum terræ, *
velóciter
currit verbum eius.
Qui dat nivem sicut lanam, *
pruínam sicut
cínerem
spargit.
Mittit crystállum suam
sicut buccéllas; *
ante fáciem frígoris eius quis sustinebit?
Emíttet
verbum suum et liquefáciet ea, *
flabit spíritus eius,
et fluent aquæ.
Qui annúntiat verbum suum Iacob, *
iustítias et
iudícia sua
Israel.
Non fecit táliter omni
natióni, *
et iudícia sua
non manifestávit eis.
[Glória
Patri et Fílio
*
et Spirítui
Sancto.
Sicut erat in princípio,
et nunc et semper, *
et in sǽcula
sæculórum.
Amen.]
|